Πασκαλιά

Ήταν χαραή τσ’ Πασκαλιάς. Μόλις ήρθαμι απ’ τ’ Λαμπρή όλη η φαμπλιά τρόιρα απ’ τουν τράπιζου. Η σουγλιμάδα, η μαρκάτη, του τυρί,του κρασί για τσ’ τρανοί κι του Λιβαδίσιου τ’αζέθκου νιρό για τα κούτσκα..καρτιρούσαν. Προυτού σώσ΄τσ’ ευχές η τρανός, οι μπουνέλεις κι οι λαβίδεις πήραν φουτιά..!!

Οι τραχλές γίγκαν παρδαλές καθώς σιλναρούσει η μαρκάτη..!

Η νύφ’ κάθουνταν σ’ νάκρια κι  πιρπέρζει τα ματουτσίνουρα.  Αντιριούνταν  η φουκαρίνα να χλιαρίσ’ κι μούγκι τά γλιπει..κι δουκιούνταν τ’ μάνατ’ς.  Άσει που είχει κινήσ’ κι βαρειά κι αντιριούνταν ακόμα πλιότιρου..!! 

Απουκριές................. σχουρημένα...!!!

Ζύγουσαν κι οι απουκριές…!!
Αμ.. κι τι δε δουκιούμι..!!
Του Νίκου του Βέλλιου …που του είχαμει  καιμακάνου στου μαχαλά κι άς μας ζαλίκουνει απ’ του προυσήλιου τα’ Αη-θανάση μι κέδρα κι αυτός καμάρουνει μι του νταλαμπότ’.  Κι αυτά τα Παπαστιριούλια τι τα’ άφγιανει τα καημένα..  Άσι που τα διπλάρουνει, τά πιρνει τα κέδρα να γιουμόσουμει τα΄Πιριτσάθκεις τα’ αχυρώνεις..!!
Εγώ ξηκλεύουμαν κι σκαπιτούσα τουν κατήφουρου μι του σκάφτουρα να μαζέψου κάτσθαδεις. Φουβούμαν.. να μην τα’κλάσ’ η Μάρτς..  Του μούργκζμα φανηρώνουμα φόντας άναβαν οι φουτιές.. να πω κανα άτακτου..  Για τα άταχτα είχαμει του Νταλαμήτρου που ντάιμα φόντα έφιγνει τουν

Κου κου βάι α

Αφού αρραβουνιάσκαν η Μήτρους κι η Βάγγιου, φόντας έρχουνταν η θέρους πάηνει η Βάγγιου κι ξιαγκόσιβει του Μήτρου που ήταν μαζί μι τα΄φαμπλιά. Η τρανός, η τρανή , η λαλάς η Νάτσιους κι καμμιά πεντε – έξ κούτσκα..  Η Μήτρους παρέκεια είχει κι τα σφαχτά, που τα βουσκούσει αλάτουρα μι του Τζέλα..  Η Μήτρους μη του Τζέλα ανταμώνουνταν ικει στ΄μαντρινιά, φόντας σταλνούσαν τα σφαχτά κι έλιγαν σιακάδια..  Η Μήτρους μαρτυρούσει τι έφκιανει μι τ΄ Βάγγιου κι τί σκαρφίζουνταν για να τα΄ξιμοναχιάσει κι να ντιτιόσει… Τι φκιάντς ρα διάουλη κι τα΄ξιμουναχιάιζ; Ρουτάει η Τζέλας..  Ιά, φόντας μουργκίζει, παένου ικεία κάτ΄απ΄τα τσιπότια κι κάνου τ΄κουκουβάια..

Η Βάγγιου, η Γκουντής κι οι πέτρεις

(Απο τις παλητιανές Ιστορίες.τ΄ Γιώρ)...

Ξηκατινώθκει η φουκαρίνα η Βάγγιου να κουβαλάει πέτρεις να φκιάσ΄ ένα παλιουντούβαρου να βάλ΄του χοιράδ΄.  Ήγλιπει κάθι μέρα να λείπ΄κι μια πέτρα.  Αφκριούνταν (αφουγκράζονταν ) μόλις μούργκζει (νύχτωνε) να πιάσ΄τουν κλέφτ΄αλλά κανένας δεν φαίνουνταν.  

Ο Πολιτικός κι τ’ Βαλά ο Κολοβός !!!

Τι δουκήθκα  τώρα...!!!  Στις 16 Φλεβάρη του 64 ...επαναληπτικές εκλογές...!!!  Το χωριό μας όλοι οι υποψήφιοι το θυμόταν τέτοιες μέρες ...ακόμα κι αν χρειαζόταν να έρθουν και με μουλάρι.  Γεμάτοι με χύμα τσιγάρα ...και από υποσχέσεις ένα σωρό...!!!  

Ο πιο γνωστός ήταν ο Μανέντης της ΕΡΕ  και ο Μιχάλης Παπακωνσταντίνου της Ε.Κ..!!! Ήταν οι εκλογές που ο Γ.Παπανδρέου είχε βγει πρωθυπουργός με 52,87%...!!!  Οι αντίπαλοι είχαν λυσσάξει...!!! Έπρεπε το Λιβαδερό ...κάτι να κάνει...!!!  Όταν ερχόταν ο Παπακωνσταντίνου και αγόρευε με άπταιστη καθαρεύουσα όπως και όλοι άλλωστε ...τα έλεγε τόσο καλά …
που κανένας δεν καταλάβαινε...!!!

Σέρβουλα τσ’ Γιρμανίας

Εκλογές 29/10/1961...!!! 

Ένα χρόνο είχι η Βαγγέλτ’ς στ’ Γιρμανία στ’ Νυρεμβέργη.  Κι ήρθει μι άδεια να ρίξ’ τουν ψήφου, να ιδεί κι του Σιάκα,  κούτσκους 5 χρονών.  Ήρθαν του Σαββάτου ...μέχρι την Διφτέρα που θα πάηναν πάλι στ’ Γιρμανία.  Η Βαγγέλινα δα πάηνει τουν άλλου χρόνου, κι του Σιάκα δα τουν άφνει στ’ Μανιά κι τουν παππού...!!! Η Σιάκας δεν χόρταινε κουβέντες κι ερωτήσεις 

Η Αντζυ και τα λάστιχα

ΚΑΤΟΧΗ... Πλήθος Γερμανών αρχαιολόγων αλώνιζαν την Ελλάδα... Μία Γερμανίδα αρχαιολόγος πέρασε από το χωριό αλλα έμεινε λόγω κακοκαιρίας... Βράδιασε,  η Άντζυ (χαιδευτικό Ανγκέλας) πηγαίνει πρώτα σ΄ένα καφενείο και ζητάει αν μπορεί να μείνει το βράδυ...!!! Ο καφετζής την πηγαίνει σε ένα σπιτι που είχε ένα πατώσπιτο (μαντζάτο), και δυο δωμάτια πάνω που κοιμόταν δυο ανύπαντρα παιδιά...!!!

Ο τσιμπρός ο τσέλιγκας

Ήρθαν τ’ Αηβασιλειού ..!!Η Τσέλιους η Τσέλιγκας..άφσει τα σφαχτά στου μαντρί κι ήρθει να αλλάξ΄τ’ χρουνιά μαζί μι τ΄φαμπλιάτ’..!!Τρανός τσέλιγκας μι δυό χιλιάδεις γίδια , γιόμπζαν τ’ ανήλιου στα Καψάλια..
Οι Αράμπδεις αφού απόλκει η εκκλησιά βγήκαν όξου τραγούτσαν του παπά¨: Ιδώ σι τούτη την αυλή στου μάρμαρου στρουμένη ,ιδώ κοιμάτι η Δέσπουτας μι του χαρτί στου χέρι..

Η θειάκου Τζέπου στ΄Σαλουνίκ

Τάχα η θειά μ΄η Τζέπου αραθήμσει τ ανήψια του Γιώρ΄κι τουν Ιώτα που ήταν σ΄τ Σαλουνικ΄. Δεν ήλιγει πως χάλευει γκιζέρ΄.Δεν χάλιβει να ρθεί μι του λιουφουρείου αλλά μι του φορτηγό τ΄Καραπέτσα μόνου κι μόνου να είνι στου σουφιρκό.Αντήθκει κι πουλιτικά. Έβγαλει τα σκούνια κι έβαλε ΧΟΥΛΑ ΧΟΥΠ. Σκαρπίνια μι τακούνι κι όπως ως ήταν φυρά, ούλου τα σμάζευει απο του δρόμου....

Γράμμα από τη μάνα

Σήμερα ένας ξενιτεμένος που βρίσκεται στην Ελβετία απέχει 5 ώρες από το χωριό μας. Όταν πήγαινα στο γυμνάσιο στο Βελβεντό, ήμουν μακριά 10 ώρες χωρίς να υπολογίζω τις λάσπες του Τριγωνικού, που μας έφαγαν τόσα γουμάρια. Γι αυτό ήταν μεγάλος ο καημός της μάνας μου, που βρίσκομαι μακριά στα ξένα. Αυτό δείχνει το γράμμα της που δημοσιεύω όπως ακριβώς είναι :

"Εν ΛΙΒΑΔΕΡΟ ΤΙ 5/10/61

Γιώργου γραμμένου μ΄για σου. Σι χιριτάη η μάνας μαρνιασμένη που βρίσκισι στα ξένα. Από φόντας πήγις στην ξινετια όλα μι φένουντι μάβρα κι άραχνα. Χλιμιτράη του μπλάρι κι θαρώ φουνάζι ισένα. Ουρλιάζι η μούργκας κι μη κόβη την ψυχή. Πάσα ώρα φικιρλιούμι.

Τα κόλιαντρα κι η φούσκα...

Ήρθαν τα κόλιαντρα..!!Χαραή χαραή προτού λαλήσ’ ν οι κουκουτέοι μι του μαλιότου, παπούτσια σουσόνια σκούνια μέχρι του γόνα, μια σιαλβάρα απού σκτί , απού μια φρούστα τσ΄μάνας μ΄’, φουνάζου κι τουν ξάδιλφο τουν Κώτσιου κι αρχινούμι να παίρνουμι παρανταριά όλα τα σπίτια..Του τραγούδ’ αρχινούσαμι ..καλημερά σας άρχουντις..αν είνι ο ορισμός σας, κανα δυό λέξεις ακόμα.. κι τ’χρόν΄΄

Στον τρουβά, τα βόδια βουλούν (χωρούν)

Ήταν Παχνιστής..Η μπαρμπα Φώτ΄ς στουν Αγιώρ΄ στα σφαχτά κι η μπαρμπα Γιώρ΄ς σμάζιβει ξύλα απ΄τ΄ανήλιου στου Βούτσια για να ξιχειμουνιάσ΄ν.

Ήχαν κι ένα βριζουχώραφου ικεί στ΄βαθειά τ΄ Κόκα καμιά δικαριά ταγάρια , ήταν φέτου κι ντραγασιά.

Ου Θιός τουν έστειλι!

Η Πανάιου τράνιψει. Απουλύθκει απ΄του σκουλιό, κι η φρουντίδατ΄ς είνει να σμάσ΄τάρματα.(προίκα) .Σκούνια να δώσ΄στου κέρασμα φόντας θα ρθεί του τυχιρό, να γιουμόσ΄του σιντούκ΄μι πλατανίεις κι βιλέντζεις, σαίσματα, καλημέρεις μι αντίς λουίς λουγάδια.

Ο Γκουντής στη στρούγκα

Ήταν τα Γιωργιού που οι σμιγαταραίοι ενώνουν τα γαλάρια τους και κάνουν γαλομέτρο. Όλοι με τις φαμπλιές (φαμίλιες) και τα κούτσκα (μικρά παιδιά) βρέθηκαν χαραή-χαραή, στα Καψάλια, στο ίσιωμα, στη στρούγγα.

Φέτος ήταν στη παρέα κι ο κυρ Σίμος έμπορος γάλακτος με την κυρά Λέλα τή (Σίμαινα) για να δούν το άρμεγμα... Αφού άπλωσαν τις πλατανίες (υφαντά στρωσίδια ) ξεφόρτωσαν τα κατούνια (τσιαπράγγαλα ) έκατσαν χαυδωτά (οκλαδόν ) κι έλεγαν σιακάδια (καλαμπούρια ). Οι άντρες σν΄ αμπουριά (έξοδος της στρούγγας) με τα καρδάρια, η Γκουντής, η Μήτρος κι η Παναέτς άρμεγαν κι η Γιαννούλτ΄ς λαλούσι..

Δεν ήταν παγκάκια, ήταν αχυρώνας!

H μπαρμπα-Νάτσιους αφού έχασι τ΄ μπάμπου, δεν χρόντσει ακόμα κι τουν έπιασι συλλουή. Η νύφ΄ ούλου τουν μπούχνιζει , έβαζει μουζαβιρλίκια , χάλευει να τουν ξικάν΄ .Φόντας έρχουνταν η Γιώρς απ΄σιαπέρα, καλή ξιδιαλιγμέν΄.
-Πίνασεις πατέρα ; Δίψασεις πατέρα ,αντύσ ΄πατέρα , έσταζει μέλι,να τ΄νακούς΄η Γιώρ΄ς.

Μαθήματα άνευ διδασκάλου

Μια ομάδα αντιπροσώπων επιστρέφοντας από την Κοζάνη που είχαν πάει στο Καρναβάλι πέρασαν κι απ΄το Λιβαδερό . Αφού έφαγαν τα κοντοσούβλια στου μπαρμπα-Θανάση τον Τσαράβα, πήγαν για καφέ στου Μπαρμπα Βαγγέλη. Όλο κέφια, άρχισαν τα πειράγματα.. Σε μια γωνιά καθόταν ο μπαρμπα-Λίας. Λέει, μια κοπέλα της παρέας που πουλούσε βιβλία : Περιμένετε να σπάσουμε πλάκα μ΄αυτόν τον θείο… Γείά σου θείο… Γειά σου κουρίτσι μ΄ Τι χαλεύτει κατ ΄ιδώ ;

Θείο, είμαστε από Θεσσαλονίκη και εγώ πουλάω βιβλία...

Η Μάνα και η νύφη...

Απουλήθκα απ΄του στρατό..Δεν πρόκανα κι γώ να χαρώ καμια παρδαλιά τότε με τα μίνια κι η μάνα μ΄μεφαγι απου τ΄γκριζιάλα..να πάρου καμια νύφη,να σμαζιφτώ , θάρου μ γλέπ΄ κι αυτή απου μένα κανα αγκόν΄ κι όχι ότ΄κι ότ ,.νάνι κι πιδί..κι να του πούν κι Νικόλα..

Να πάρ΄ς  ικίνου του κουρίτς΄΄ τ΄Μήτρου..είνι ίσια μι σένα..!! στα 26 μαζί παηνέτι σκουλιό..

-Άρε μάνα άσε με..!! Δεν παίρνω δυό δεκατριάρες..!!

Ε.! ντίπ σαλάθκει του πιδί , Νικόλα , δε θα δούμι νύφη απ΄του φρένταλου,τάχα έμαθει κι γράμματα κι όλου μας πιργιλάει..Είχα κι γώ παντουχή να μας ξιαγκουσεύει τώρα που πήγι η Τάκς σ΄ν Ίλβιτία..!!

Η Γιώρ΄ς θα μας φέρ΄καμιά απου Τσαλουνίκ΄που να λέει κι κανά καλέ..!! την πείραζε ο Μπαρμανικόλας..

Λίλί..δα μας φκιάς΄καμια τέτοια δλειά!! Να μη ξέρ΄να ζμών΄.. να μη ξέρ΄να κλώθ΄του τσικρίκ΄..!!

Ο προυτουμανές

Όταν ήμουν 8 χρονών βοσκούσα τα ζγούρα . Χαραή, χαραή άκουγα την μάνα μου ΄

-Σήκου γραμμένουμ΄, σήκου γραμμένουμ΄, μου είχε γίνει εφιάλτης..Εγώ φώναζα, αντιδρούσα άσχημα.. Τί σκαρφίστηκε η Τασούλα ! Έρχεται στ΄αυτί και μου λέει:
-Η κώτσιους τσ΄Θουμήνινας που σκώθκει πρώτους βρήκει ένα προυτουμανέ (πορτοφώλι).Σήκου πρώτους να βρείς κι σύ !
-Τι λές μα τσιτσιάκου ! πρώτους σκώθκει αυτός που τώχασει ! Καμάρια η τρανός που είχε τέτοιο έξυπνο παιδί !

H αλπού

Ήρθε μάνα στην κόρη, φοιτήτρια στη Θεσσαλονίκη: 

-Τί κάνεις μανούλα μου; Καλα κουρίτσι μ΄..Μόνου που μας ξιπάτουσι τσ΄κότις η δαυλιασμέν΄η αλπού..!!
-Μάνα σε είπα κι άλλη φορά...Εδώ στην πόλη θα μιλάς πιό καλά..Άς πούμε την αλπού θα την λές Αλεπού..
-Αυτό κουρίτσι μ..δε γένιτι..Δεν φτάν΄που μ΄έφαγι τ΄σ κότις θα τ΄πώ κι προυτιβουσιάνκα ;;;

Υπόθετα..

Τουν μπάρμπα Μήτσιου προτού πααίν΄στου νιάιμερου, τουν έπιασει Θιρμασιά (πυρετος)

Τούν έδουσει τρία χάπια η Γκουντής . Πάρτα αυτά Μήτσιου κι δα γέντ΄σ΄ένα κι ένα (αμέσως ) καλά. Τά πήρε η Μήτσιους κάθε δύο ώρες, αλλά δεν ήβλιπει γιατρειά. Όταν ξαναπήγε η Γκουντής , Τί φκιάντ΄ς Μήτσιου δε γέρεψες; Ντίπ ρα σι λέου. Τά χάπια ρα Γκουντή τι τρανά που ήταν δεν μπουρούσα να τα γκαταλήσου(καταπιώ). Τί ρα Μήτσοιυ τα είπιες ; Εμ τι χάλευεις να τα κάνου, στου Κώλου δα τ΄άβαζα; ( ΚΙ ΟΜΩΣ ΗΤΑΝ ΥΠΟΘΕΤΑ)