H νύφη και το πιπίγκι

Η φρένταλους η Γκουντής κι η Γκουντίνινα αρραβώνιασν του λιανουκόρτσου, που ακόμα δεν είχαν σφουντιλιάσ ν΄ τα β΄ζιά τα΄στου πιδί τα΄Μήτρου, του Νάτσιου που είχι παένει φαντάρους. Ήξιρι όμους, απου λιλέκι κι παλαμαριά.ήξιρι να φκιάν΄ κι πίτα κι κρουμδουκιφτέδις μι κουρκούτι…Χρυσουχέρκου κουρίτς΄. Η Μήτρους μι τα΄Μήτρινα αφού κέρασαν απού βραδύς τ’νύφη την ζήτσαν στου θέρου στ΄Τσαβνιά..Σκώθκαν χαραή χαραή... Φόρτουσαν τα κατούνια στου γουμάρ΄πανουσάμαρα η Μήτρους, πίσου η Μήτρινα μη του πλέξιμου στου χέρι η νύφη μπρουστα τραβούσι του γουμάρι απ΄του καπίστρι. Έφτασαν προυτού σκουθεί η ήλιους μια αξιάλη. Ξηφόρτουσαν τα κατούνια, κρέμασν τουν τρουβά στου λουμάκι να μην παέν καμια σκρόφα κι φάει του φαί. Προτού προκάν΄η Μήτρους μι τα΄Μήτρινα να πιάσν του λιλέκι, του λιλέκι τσ΄νύφ΄ς είχι πιάσει φουτιά στα χέρια τ΄ς.Προυκουμένου κουρίτσι .Δέν τηρούσει τρόιρα, μόνου αφκριούνταν τ Μήτρινα που τα΄παίνιβι..

Ήρθει όμους του μησμέρ..Ακούσκαν τα φουρνέλα απ΄του Τρανόβαλτου κι έπριπι να κάτς΄ν να φάν.. Μώω νύφ΄άι σώσει τώρα.. έλα γραμμένη μ να φάς..Αντιριούνταν η καημένη η νύφ..Χάλιβι να σώσι τουν όργουκι ύστρα να κάτσι..Αφού τουν έσουσι πήγει ξικρέμασει τουν τρουβά απ΄του λουμάκι, άδειασι τα φασούλια απ΄του γκιμούλι στ΄γκουμπζα, έστρουσι του μισάλι, έβαλι τουν τυρουφάη κι ντ΄πίτα, έκαναν του Σταυρό κι αρχίντσαν να χλιαρνούν. Η Μήτρους μι τα΄Μήτρινα είχαν ένα χλιάρ΄ Η νύφ΄ είχι άλλου κινούργιου γανουμένου.Η Μήτρους χλιαρνούσι κι τηρούσει τ΄νύφη του ίδιου κι η Μήτρινα , αλλά η νύφη αντιριούνταν.Μι τα πουλλά παρακάλια έφαγι κανα δυό χλιαρές φασούλια,αλλα απού τ΄ν τρουμάρατς έσταξι τ΄ντραχλιά. πυρουκουκκίντσει η νύφη, κατέβασει τα χνιά τουν κατήφουρου, αλλα η Μήτρους μη τ Μήτρινα ΄΄τ παρηγουρούσαν.

Δεν πέρασει λίγη ώρα, σκώθκει η νύφη να αρχινήσει τουν όργου.Φόντας πάηνει να σκουθεί, ακούσκει ένα πίγκ!!! Απου τ΄νύφη. Τάκσει η Μήτρους μι τ΄Μήτρινα κι αρχίντσαν να καρκαρίζουντι.Μπράβου πουτσαρώνου λέει η Μήτρινα, άι ντισλιώνου νύφη΄τπάτσις τγάτα, λέει η Μήτρους.. Η νύφη έσκυψει του κιφάλι, αρχίντσει να σουφρώνει τα χείλια, να ουχταλιέτει, δεν τ΄χουρούσει η τόπους.Παρατάει του λιλέκι κι κάνει τουν ανήφουρου για τουν Αηλιά. Γύρνα πίσου γραμμένη μ΄φώναζει η Μήτρους κι η Μήτρινα δεν πειράζει κι γώ έκανα μία .Που να γυρίσει η νύφη μι του χνέρι που έπαθει.Η Μήτρους για να κάνει τ΄νύφη να γιλάσει φώναζει.. Γραμμένη μ , όσου κι να πλάλήξ΄ δεν τ΄φταντς ντ΄πουρδή, αυτή σκαπέτσει αιπίσου.. Μι τα πουλλά γύρσει η νύφη , αλλά του χνέρι θα του δουκιέτει ακόμα..!!!!