Απουλήθκα απ΄του στρατό..Δεν πρόκανα κι γώ να χαρώ καμια παρδαλιά τότε με τα μίνια κι η μάνα μ΄μεφαγι απου τ΄γκριζιάλα..να πάρου καμια νύφη,να σμαζιφτώ , θάρου μ γλέπ΄ κι αυτή απου μένα κανα αγκόν΄ κι όχι ότ΄κι ότ ,.νάνι κι πιδί..κι να του πούν κι Νικόλα..
Να πάρ΄ς ικίνου του κουρίτς΄΄ τ΄Μήτρου..είνι ίσια μι σένα..!! στα 26 μαζί παηνέτι σκουλιό..
-Άρε μάνα άσε με..!! Δεν παίρνω δυό δεκατριάρες..!!
Ε.! ντίπ σαλάθκει του πιδί , Νικόλα , δε θα δούμι νύφη απ΄του φρένταλου,τάχα έμαθει κι γράμματα κι όλου μας πιργιλάει..Είχα κι γώ παντουχή να μας ξιαγκουσεύει τώρα που πήγι η Τάκς σ΄ν Ίλβιτία..!!
Η Γιώρ΄ς θα μας φέρ΄καμιά απου Τσαλουνίκ΄που να λέει κι κανά καλέ..!! την πείραζε ο Μπαρμανικόλας..
Λίλί..δα μας φκιάς΄καμια τέτοια δλειά!! Να μη ξέρ΄να ζμών΄.. να μη ξέρ΄να κλώθ΄του τσικρίκ΄..!!
Δεν ήξερε η καημέν΄η μάνα μ΄ότι την είχα βρεί κι όλας κι είχε κινήσει κι βαρειά..!!
Χτυπάω την πόρτα μια μέρα…ανοίγει η μάνα μου κι βλέπ¨ τη νύφη..!!!
Νύφη δεν χάλευες μάνα ; Τι να κάνει η μάνα μου , δλειά γινουμένη.. ανέφκι σι ένα κουντουρούπι να τη φτάσει να τ΄φλήσ΄.. και να μην την κοροδεύει η νύφη, θυμήθκει το καλέ..!!
Έλα μα καλέ..!!! κάτσι μα καλέ.. Από πού είσι γραμμένη μ΄
Η καημένη η νύφη τάχασε από ντροπή..!!
Σε λίγη ώρα τόμαθαν στη γειτονιά..Η Γιωρς μας έφιρι νύφ΄απού Τσαλουνίκ΄ κι έρχουνταν να δούν τα΄νύφ..!! Νά σου κι η θειά μ΄ η Χαρίκλου..!!
Άι πουτσαρώνου νύφ΄ τουν κατάφιρις του Γιώρ΄..Άι να ζήστι..χαριλίθκα..
Έμ .!! η θειάμ΄ή Λένου ; Ιδώ ρα Γιώρ΄δεν είχι κουρίτσια στου χουριό κι πήρις ικι π΄σιαπάν ;
Αφού η νύφη σάστησε, μια με την πουτσαρώνου, μια με το ΄ δεν έχουμε κορίτσια στο χωριό.. τόβαλε στα κλάματα..Άντε να την παρηγορήσω..!!
Πουτί κλαίς μα γραμμένη μ ΄ άρχισαν να την παρηγορούν όλες… Ευτυχώς ήρθε ο Μπαρμπανικόλας( ο πατέρας μου) κι πήρι λίγου τουν απόθουρου..
Κανα δυό γειτόντσεις ν΄αρχίντσαν σ΄τς ανακρίσεις..Μώ νύφη..αλήτια είσι απου του χωριό τ΄Καραμαλή; Άι Νικόλινα δα έχουμι κι μέσου..Μώ νύφη ιγώ τουν έχου κι κουρνίζα Θαρου μας δίν΄κανα μανουρουδάνειου…Αντραλίσκει η καημένη η νύφη..!!Αφού έφυγαν ζόρλα οι γειτόνστσεις εκατσάμι να φάμι..Είχι η μάνα μ΄κουκουλουμένα (γιαπράκια) , έβγαλι τα κινουργια τα χλιάρια,τα τραπιζουμάντηλα,όλα που τα κρατούσι για τα΄Αη-Νικουλά στου ύψουμα..Αφού εκανάμι του σταυρό αρχίντσαμι να τρώμι..Η νύφη τηρούσι μια ιμένα, μια τ’
πιθιρά,μια τουν πιθιρό που τουν καταλάβινι πιρισσότιρου, αφού ήξιρι μια κλούτσα γράμματα, αλλα δεν ξάμουνι να φάει , πουτί αντιριούνταν..Μπερδεύουνταν η καημένη μι την πιθιρά… Μια την ήλιγι..γραμμένη κι χρυσιά..,μια τ΄νήλιγι …έτσια μα μούγκι…μια τ΄ηλιγι,Πουτί μα χαζιά...
..Έφαγι δυό χαψιές αλλα κατ΄απ΄του τραπέζι μι κλουτσούσι να φύγουμι..να πάμι οι δυό μας.. Βγήκαμι για βόλτα σ΄πλατέα..Ικεί ανταμώθκαμι κι μ΄άλλις νύφεις κι λίγου ξιθάρριψει….
Αφού εφκιασάμι τ΄χαρά σ΄Τσαλουνίκ΄ η νύφη αρχίντσι να φαίνιτι η κλιά.. Τι τζιουλάπ΄ δα εδουνάμι στουν κόσμου.. που μιτρούσαν πότι δα γινήσι η νύφ΄.. Η Τρανή έλιγι σι όλις τα γιτόντσις …Η νύφη η θκήμ΄.. δεν είνι σαν τα΄θκές μας που τα κρατούν εννιά μήνεις στην κλιά τα κούτσκα.. μπουρεί να απουκτήσ΄ κι σ ΄τσ΄εφτά…κι ακόμα γληγουρότιρα..
Κι αφόσου πέρασαν επτά μήνες κι αντί πιδί που καρτιρούσει η μάνα μ΄.. βγήκει κουρίτσι..κι πώς να μι παρηγουρήσει η μάνα μ΄.. Άι γραμμένουμ.. ας είνι κουρίτσι.. μόνου τα σμάδια τα΄Θιού νάχ΄΄..!!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου