Ο τσιμπρός ο τσέλιγκας

Ήρθαν τ’ Αηβασιλειού ..!!Η Τσέλιους η Τσέλιγκας..άφσει τα σφαχτά στου μαντρί κι ήρθει να αλλάξ΄τ’ χρουνιά μαζί μι τ΄φαμπλιάτ’..!!Τρανός τσέλιγκας μι δυό χιλιάδεις γίδια , γιόμπζαν τ’ ανήλιου στα Καψάλια..
Οι Αράμπδεις αφού απόλκει η εκκλησιά βγήκαν όξου τραγούτσαν του παπά¨: Ιδώ σι τούτη την αυλή στου μάρμαρου στρουμένη ,ιδώ κοιμάτι η Δέσπουτας μι του χαρτί στου χέρι..

Η θειάκου Τζέπου στ΄Σαλουνίκ

Τάχα η θειά μ΄η Τζέπου αραθήμσει τ ανήψια του Γιώρ΄κι τουν Ιώτα που ήταν σ΄τ Σαλουνικ΄. Δεν ήλιγει πως χάλευει γκιζέρ΄.Δεν χάλιβει να ρθεί μι του λιουφουρείου αλλά μι του φορτηγό τ΄Καραπέτσα μόνου κι μόνου να είνι στου σουφιρκό.Αντήθκει κι πουλιτικά. Έβγαλει τα σκούνια κι έβαλε ΧΟΥΛΑ ΧΟΥΠ. Σκαρπίνια μι τακούνι κι όπως ως ήταν φυρά, ούλου τα σμάζευει απο του δρόμου....

Γράμμα από τη μάνα

Σήμερα ένας ξενιτεμένος που βρίσκεται στην Ελβετία απέχει 5 ώρες από το χωριό μας. Όταν πήγαινα στο γυμνάσιο στο Βελβεντό, ήμουν μακριά 10 ώρες χωρίς να υπολογίζω τις λάσπες του Τριγωνικού, που μας έφαγαν τόσα γουμάρια. Γι αυτό ήταν μεγάλος ο καημός της μάνας μου, που βρίσκομαι μακριά στα ξένα. Αυτό δείχνει το γράμμα της που δημοσιεύω όπως ακριβώς είναι :

"Εν ΛΙΒΑΔΕΡΟ ΤΙ 5/10/61

Γιώργου γραμμένου μ΄για σου. Σι χιριτάη η μάνας μαρνιασμένη που βρίσκισι στα ξένα. Από φόντας πήγις στην ξινετια όλα μι φένουντι μάβρα κι άραχνα. Χλιμιτράη του μπλάρι κι θαρώ φουνάζι ισένα. Ουρλιάζι η μούργκας κι μη κόβη την ψυχή. Πάσα ώρα φικιρλιούμι.

Τα κόλιαντρα κι η φούσκα...

Ήρθαν τα κόλιαντρα..!!Χαραή χαραή προτού λαλήσ’ ν οι κουκουτέοι μι του μαλιότου, παπούτσια σουσόνια σκούνια μέχρι του γόνα, μια σιαλβάρα απού σκτί , απού μια φρούστα τσ΄μάνας μ΄’, φουνάζου κι τουν ξάδιλφο τουν Κώτσιου κι αρχινούμι να παίρνουμι παρανταριά όλα τα σπίτια..Του τραγούδ’ αρχινούσαμι ..καλημερά σας άρχουντις..αν είνι ο ορισμός σας, κανα δυό λέξεις ακόμα.. κι τ’χρόν΄΄

Στον τρουβά, τα βόδια βουλούν (χωρούν)

Ήταν Παχνιστής..Η μπαρμπα Φώτ΄ς στουν Αγιώρ΄ στα σφαχτά κι η μπαρμπα Γιώρ΄ς σμάζιβει ξύλα απ΄τ΄ανήλιου στου Βούτσια για να ξιχειμουνιάσ΄ν.

Ήχαν κι ένα βριζουχώραφου ικεί στ΄βαθειά τ΄ Κόκα καμιά δικαριά ταγάρια , ήταν φέτου κι ντραγασιά.

Ου Θιός τουν έστειλι!

Η Πανάιου τράνιψει. Απουλύθκει απ΄του σκουλιό, κι η φρουντίδατ΄ς είνει να σμάσ΄τάρματα.(προίκα) .Σκούνια να δώσ΄στου κέρασμα φόντας θα ρθεί του τυχιρό, να γιουμόσ΄του σιντούκ΄μι πλατανίεις κι βιλέντζεις, σαίσματα, καλημέρεις μι αντίς λουίς λουγάδια.

Ο Γκουντής στη στρούγκα

Ήταν τα Γιωργιού που οι σμιγαταραίοι ενώνουν τα γαλάρια τους και κάνουν γαλομέτρο. Όλοι με τις φαμπλιές (φαμίλιες) και τα κούτσκα (μικρά παιδιά) βρέθηκαν χαραή-χαραή, στα Καψάλια, στο ίσιωμα, στη στρούγγα.

Φέτος ήταν στη παρέα κι ο κυρ Σίμος έμπορος γάλακτος με την κυρά Λέλα τή (Σίμαινα) για να δούν το άρμεγμα... Αφού άπλωσαν τις πλατανίες (υφαντά στρωσίδια ) ξεφόρτωσαν τα κατούνια (τσιαπράγγαλα ) έκατσαν χαυδωτά (οκλαδόν ) κι έλεγαν σιακάδια (καλαμπούρια ). Οι άντρες σν΄ αμπουριά (έξοδος της στρούγγας) με τα καρδάρια, η Γκουντής, η Μήτρος κι η Παναέτς άρμεγαν κι η Γιαννούλτ΄ς λαλούσι..

Δεν ήταν παγκάκια, ήταν αχυρώνας!

H μπαρμπα-Νάτσιους αφού έχασι τ΄ μπάμπου, δεν χρόντσει ακόμα κι τουν έπιασι συλλουή. Η νύφ΄ ούλου τουν μπούχνιζει , έβαζει μουζαβιρλίκια , χάλευει να τουν ξικάν΄ .Φόντας έρχουνταν η Γιώρς απ΄σιαπέρα, καλή ξιδιαλιγμέν΄.
-Πίνασεις πατέρα ; Δίψασεις πατέρα ,αντύσ ΄πατέρα , έσταζει μέλι,να τ΄νακούς΄η Γιώρ΄ς.

Μαθήματα άνευ διδασκάλου

Μια ομάδα αντιπροσώπων επιστρέφοντας από την Κοζάνη που είχαν πάει στο Καρναβάλι πέρασαν κι απ΄το Λιβαδερό . Αφού έφαγαν τα κοντοσούβλια στου μπαρμπα-Θανάση τον Τσαράβα, πήγαν για καφέ στου Μπαρμπα Βαγγέλη. Όλο κέφια, άρχισαν τα πειράγματα.. Σε μια γωνιά καθόταν ο μπαρμπα-Λίας. Λέει, μια κοπέλα της παρέας που πουλούσε βιβλία : Περιμένετε να σπάσουμε πλάκα μ΄αυτόν τον θείο… Γείά σου θείο… Γειά σου κουρίτσι μ΄ Τι χαλεύτει κατ ΄ιδώ ;

Θείο, είμαστε από Θεσσαλονίκη και εγώ πουλάω βιβλία...

Η Μάνα και η νύφη...

Απουλήθκα απ΄του στρατό..Δεν πρόκανα κι γώ να χαρώ καμια παρδαλιά τότε με τα μίνια κι η μάνα μ΄μεφαγι απου τ΄γκριζιάλα..να πάρου καμια νύφη,να σμαζιφτώ , θάρου μ γλέπ΄ κι αυτή απου μένα κανα αγκόν΄ κι όχι ότ΄κι ότ ,.νάνι κι πιδί..κι να του πούν κι Νικόλα..

Να πάρ΄ς  ικίνου του κουρίτς΄΄ τ΄Μήτρου..είνι ίσια μι σένα..!! στα 26 μαζί παηνέτι σκουλιό..

-Άρε μάνα άσε με..!! Δεν παίρνω δυό δεκατριάρες..!!

Ε.! ντίπ σαλάθκει του πιδί , Νικόλα , δε θα δούμι νύφη απ΄του φρένταλου,τάχα έμαθει κι γράμματα κι όλου μας πιργιλάει..Είχα κι γώ παντουχή να μας ξιαγκουσεύει τώρα που πήγι η Τάκς σ΄ν Ίλβιτία..!!

Η Γιώρ΄ς θα μας φέρ΄καμιά απου Τσαλουνίκ΄που να λέει κι κανά καλέ..!! την πείραζε ο Μπαρμανικόλας..

Λίλί..δα μας φκιάς΄καμια τέτοια δλειά!! Να μη ξέρ΄να ζμών΄.. να μη ξέρ΄να κλώθ΄του τσικρίκ΄..!!

Ο προυτουμανές

Όταν ήμουν 8 χρονών βοσκούσα τα ζγούρα . Χαραή, χαραή άκουγα την μάνα μου ΄

-Σήκου γραμμένουμ΄, σήκου γραμμένουμ΄, μου είχε γίνει εφιάλτης..Εγώ φώναζα, αντιδρούσα άσχημα.. Τί σκαρφίστηκε η Τασούλα ! Έρχεται στ΄αυτί και μου λέει:
-Η κώτσιους τσ΄Θουμήνινας που σκώθκει πρώτους βρήκει ένα προυτουμανέ (πορτοφώλι).Σήκου πρώτους να βρείς κι σύ !
-Τι λές μα τσιτσιάκου ! πρώτους σκώθκει αυτός που τώχασει ! Καμάρια η τρανός που είχε τέτοιο έξυπνο παιδί !

H αλπού

Ήρθε μάνα στην κόρη, φοιτήτρια στη Θεσσαλονίκη: 

-Τί κάνεις μανούλα μου; Καλα κουρίτσι μ΄..Μόνου που μας ξιπάτουσι τσ΄κότις η δαυλιασμέν΄η αλπού..!!
-Μάνα σε είπα κι άλλη φορά...Εδώ στην πόλη θα μιλάς πιό καλά..Άς πούμε την αλπού θα την λές Αλεπού..
-Αυτό κουρίτσι μ..δε γένιτι..Δεν φτάν΄που μ΄έφαγι τ΄σ κότις θα τ΄πώ κι προυτιβουσιάνκα ;;;

Υπόθετα..

Τουν μπάρμπα Μήτσιου προτού πααίν΄στου νιάιμερου, τουν έπιασει Θιρμασιά (πυρετος)

Τούν έδουσει τρία χάπια η Γκουντής . Πάρτα αυτά Μήτσιου κι δα γέντ΄σ΄ένα κι ένα (αμέσως ) καλά. Τά πήρε η Μήτσιους κάθε δύο ώρες, αλλά δεν ήβλιπει γιατρειά. Όταν ξαναπήγε η Γκουντής , Τί φκιάντ΄ς Μήτσιου δε γέρεψες; Ντίπ ρα σι λέου. Τά χάπια ρα Γκουντή τι τρανά που ήταν δεν μπουρούσα να τα γκαταλήσου(καταπιώ). Τί ρα Μήτσοιυ τα είπιες ; Εμ τι χάλευεις να τα κάνου, στου Κώλου δα τ΄άβαζα; ( ΚΙ ΟΜΩΣ ΗΤΑΝ ΥΠΟΘΕΤΑ)

Tφάνι

O φίλος μου ο Φάνης, απο τα Κρανίδια πήγε βίζιτα (επίσκεψη ) μαζί με την κυρά του στο σπίτι του Λίτσιου στο Δέλνο που είχε ύψωμα (γιορτή ). Εκεί που έτρωγαν και έπιναν, σηκώθηκε ένας τρελός αέρας ..Φωνάζει η Λίτσινα του Λίτσιου που είχε πάει στο νουβρό (αυλή ) να πάρει ξύλα...Λίτσιου, έλα γλήγουρα , κλείσ΄τα παραθύρια, σκώθκει τφάνι (τιφώνας ). Τάχασε ο καημένος ο Φάνης , πυροκοκκίντσει δεν ήξερε τί να κάνει , γιατί νόμισε ότι το πρόσεξε η Λίτσινα που σκώθκει τ΄Φάνη...

Η Γκόγκους, οι λύκοι κι τα σκλιά

Αυτός η Γκόγκους όλα τα ήξιρνι.. Φόντας γυρνούσι απ΄τα σφαχτά όλου μουλουγούσι ικι στου καφινείου τ΄Αρδουβαγγέλ’ που κάθουνταν καμιά δικαριά τρώιρα απου τα΄ξυλόσουμπα ,κι τόφκιανι ξαργού να πιεί κανα τσίπουρου..
-Τι χαμπάρια ρα Γκόγκου από Παλιουμάνα..βάρσει σήμιρα του ζλάπ΄;

-Έμ τι δε βάρσι;
Δεν τουν κινήχσαν τα σκλιά απου πίσου;
-Από πού χάλιβις να τουν κινηγήσ΄ν ..από μπρουστά;.....

Η ερωτική...νταμιτζάνα

Μάης του 71..Εποχή που τα αγόρια με τις φαβορίτες ,καμπάνα 40 πόντους πανταλόνι, όλο μαγκιά.. Ανεξάρτητος πιά, καθώς είχα πέντε φράγκα στην τσέπη, πήρα το λεωφορείο απο Κοζάνη για Θεσσαλονίκη..Στον Πολύμυλο, είχε σκοτεινιάσει. Ανηφορίζαμε προς την Καστανιά, όλο στροφές, εγώ άφηνα να παρασύρει η φυγόκεντρος το σώμα μου, να ακουμπήσει την διπλανή μου , ένα μανούλι μινιφόρο που μ έκανε να ονειρεύομαι διάφορα,,,,Κι ενώ δεν με κοιτούσε, με άφηνε να τρίβω το ποδαράκι της.. Τρίψε τρίψε, εγώ ζούσα στο διάστημα..!!Φτάνοντας στην Ζωοδόχο πηγή, ακούω τον οδηγό...Πέντε λεπτα για καφέ και πάλι ξεκινάμε και ανάβει το φώς..Σηκώνονται όλοι, σηκώνεται και το μανούλι..αλλά το ποδαράκι που εγώ έτριβα ήταν στη θέση του..Τηράω και τί να δώ;..Τόση ώρα έτριβα μία τραμιτζάνα με κρασί! Δεν σας είπα ότι ο έρωτας είναι ΕΓΚΕΦΑΛΙΚΟΣ;;;

Αρμεγμα..

Aφού η δικηόρους δεν μπόρεσε να πουλήσει την αγελάδα του πεθερού στο παζάρι, θέλησε να δοκιμάσει να την αρμέξει ο ίδιος. Πήγε μόνος του στο αχούρι,πήρε το μπραγατσούλι και δοκίμασε να αρμέξει..Με την πρώτη, κλωτσιά η αγελάδα γιατί την πόνεσε, πέρα το μπραγατσούλι. Βρήκε έναν πέδουκλα απ τό γουμάρι, δένει το ζερβί του πουδάρι απο το φράχτη..Ξανά πήγε να αρμέξει, μιά με το δεξί , ξανά πέρα του μπραγατσούλι...

Σκιπά σ´!

Στην Κοζάνη ήταν ένας κουλουράς,πήγαινε πέρα δώθε με τον ταβά...και φώναζε...Βαγγελή, Πανάιου, Τασιούλα, Θόδου..Πάρτε, κλούρια, σμίθια, ζηστούτσκα..Ήρθε κι ο Μήτρος με τη Βάγγιου (Μήτρινα) για να πάρουν το λεωφορείο, αλλα πετάχθηκε ο Μήτρος να πάρει κάτι τσιουκάνια απο τον Μπελιάτη. Η Βάγγιου τον καρτερούσε να γυρίσει, έβγαλε μια πετσέτα με ψωμοτύρι και έτρωγε.. Ξαφνικά βλέπει όλοι κοιτούσαν προς αυτήν και καρκαρίζονταν στα γέλια....

Το καλό το γκόρτσο, το τρώει η γκαχελώνα

Όλα τα σιασέτια (χνέρια) τα΄έπαθα σι μια μέρα. Χαραιάτκα σκώθκα από του Βούτσια στουν Αγιώρ΄ικεί που θέρζει η μάνα μ΄. Πρησμένους στα τσιαγούλια (σαγόνια) κι στουν μπλέφουρα (μέτωπο) απ τα κνούπια,άς ήμαν κι μέσα στου σακκί, έκανα τ΄Μαντρινιά τουν κατήφουρου για να πααίνου στ΄Πάδη για κουρόμπλα. Στ ΄ στράτα βρίσκου ένα φιδόκαμπσου.Του παίρνου ,του βάζου στ΄θλειά απου τ΄σιαλβάρα κι αρχίντσα να πλαλώ για να μι πές΄κι να βρώ τίπουτα.Απ΄ του πουλύ του πλάλμα έβγαλα μια λούγκα (αδένας) χουντρή σαν κουκόσια(καρύδι)....

Απου ταύτου, Κουσταντούλου μ΄πρήσκεις

Αυτό που έπαθει η Κουσταντούλου δεν έχ΄μουλουγμό.Έγλιπει την κλιάτ΄ς που φούσκουνει κι δεν τ΄βουλούσει (χωρούσε)η τόπους . Ήταν τρανή ντρουπή αφού δεν είχει άντρα ,είχει σκουτουθεί στουν πόλιμου..Τρουιρνούσει από δώ, τρουιρνούσει απού κεί , πώς να του πεί στ΄ς γειτόν΄τσεις..Εκεί που ήταν ένα δειλνό στουν νουβρό(αυλή) μι του σκούνι(πλέξιμο) αρχίντσει να μουλουγάει..Απ΄λέτει μωρ γναίκεις ,του σιασέτ΄που μι βρήκει δεν έχ΄ μουλουγμό..!! Φόντας έσουσα του στούμπζμα κι πήγα να βάλου τα΄άχυρου στ΄ προυβάτα, (πέτρινο μαντρί)έπισα να κοιμπθώ.!! Έμ ΄μαναχιά γναίκα ,τι δα έφκιανεις,δε δα ξαποστάεις ΄ ! συμπληρώνει η Πανάιου..!! .....

H νύφη και το πιπίγκι

Η φρένταλους η Γκουντής κι η Γκουντίνινα αρραβώνιασν του λιανουκόρτσου, που ακόμα δεν είχαν σφουντιλιάσ ν΄ τα β΄ζιά τα΄στου πιδί τα΄Μήτρου, του Νάτσιου που είχι παένει φαντάρους. Ήξιρι όμους, απου λιλέκι κι παλαμαριά.ήξιρι να φκιάν΄ κι πίτα κι κρουμδουκιφτέδις μι κουρκούτι…Χρυσουχέρκου κουρίτς΄. Η Μήτρους μι τα΄Μήτρινα αφού κέρασαν απού βραδύς τ’νύφη την ζήτσαν στου θέρου στ΄Τσαβνιά..Σκώθκαν χαραή χαραή...

Τα χαλέματα ( φλέρτ )

Η Μήτρους είδει τ ΄Βασίλου σι μια χαρά (γάμο ) , κι η Βασίλου του Μήτρου να κάν(ει) φούρλεις κι κάτσεις (φιγούρες τσάμικου ).
Απού τότι η Μήτρους μπέρδευει τα καρδάρια, αστουχούσει τα κατούνια (τσιαπράγγαλα ) όταν κινούσε για τα σφαχτά(αιγοπρόβατα ) 
Κι η Βασίλου αρχινούσει του σκούνι (πλέξιμο μάλλινης κάλτσας) μι αρέχλαβεις (αραιές βελονές) αντι για κουμπουδετές. Και οι δυό χαλέυουνταν..
Απου τότι η Βασίλου παράτσει του μαντζάτου (ισόγειο καθιστικό ) κι έπιασει τ΄ανώι. Η Μήτρους τάχα διψούσει του μπλάρ΄κι όλου του πότζει. ...

Τα λυκοφαγώματα

Ο μπαρμπα Νάτσιος μόλις γύρισε από τη Θεσσαλονίκη που πρώτη φορά πήγαινε,σταμάτησε στο παζάρι στα Σέρβια και πήγε στο παπουτσάδικο να πάρει κανα ζευγάρι κορδέλια (παπούτσια ) . Με τον κυρ Αντώνη που γνώριζε απ΄το στρατό, έπιασε κουβέντα...
Καλώς το Νάτσιο, έλα κάθισε , τί κάνεις;
-Μπώς δε φκιάνου, ν΄τυφλαμάραμ΄τ΄κακιά φκιάνου..
-Απο πού έρχεσαι απο τό χωριό;
-Πιό χουριό ρα, ιά , που τ΄Τσαλουνίκ΄πήγα στου προυκουμένου που σπουδάζ΄.
-Κι τα πόβατα που τά άφησες;...

Και κλέφτης και ψεύτης!

Η γιαγιά που είχε χάσει τον παππού εδώ και χρόνια, 

καθόταν στο παραστάθι και αγνάντευε τον αυλαγά.( κήπος δίπλα από το σπίτι).

Είχε πιο πέρα μία γκορτσιά (αγριοαχλαδιά) φορτωμένη με γκόρτσα..!! Βλέπει η γιαγιά το Μήτρο, καρδαμωμένος, μπαίνει σαν νοικοκύρης ,ανεβαίνει στη γκορτσιά και αρχίζει να γεμίζει τον ντρουβά γκόρτσα. Τον βλέπει η γιαγιά, αρχίζει να φωνάζει, κατέβα κάτω γάιδαρε, δεν ντρέπεσαι να κλέβεις τα γκόρτσα, και διάφορα άλλα..

Σκάσε γιαγιά γιατί άμα κατέβω θα σε γ@@σω..!! Η γιαγιά συνέχιζε να φωνάζει ίσως ήθελε να το ξανακούσει...Κατεβαίνει ο Μήτρος απο τη γκορτσιά και χωρίς να πει τίποτα..φεύγει..Αγριεύει η γιαγιά και αρχίζει πιο δυνατά να φωνάζει....Είσαι και γουμάρι, καί γάιδαρος..Να πάς σε κανένα σαμαρά να σε σαμαρώσει..... Δεν φτάνει που είσαι κλέφτ΄ς.. είσαι και Ψεύτ΄ς.!!!! (ΉΞΕΡΕ ΑΠΟ ΠΟΛΙΤΙΚΗ Ο ΜΗΤΡΟΣ..)..!!!!!!

Τι κρεβατοκάμαρα, Τι πανωσάμαρα…

Λιανουπαίδ’ η Μήτρους, λιανουκόρτσου η Βάγγιου. Ανέγροικα και τα δυο. Τ’ αρραβώνιασαν πρώτα στα κρυφά κι ύστρα στα φανιρά. Τάστειλαν στον Αγιώρ να φουρτώσ’ν σφάλτσις. Όρθουσαν του μπλαρ’, έβαλαν τ’αμπασκαλάρια, έσφιξαν τ’ν ιγκλα κι ξικίντσαν.

Αμπδάει πανουσάμαρα η Μήτρους, κι η Βάγγιου τραβούσι του καπίστρι. Και οι δυο αντιριούνταν να κοιταχτούν στα μάτια.

- Ιδώ μα, αρχινάει πρώτους η Μήτρους. Τίπουτα η Βάγγιου.
- Ιγώ σι κρένω κι ‘συ δεν απηλουιέσει;
- Τι χαλεύς ρα, λέει η Βάγγιου…
- Σι αγαπώ μα χαζιά...

Πώς χάθκει του γουμάρ΄απ΄του παζάρ

Η Μπάρμπα-Μήτσιους σκώθκει χαραή-χαραή μόλις λάλτσαν οι κουκουταίοι (κοκκόρια) περπατώντας στα τσέγγια (στα νύχια) να μην τουν στουχαστούν (πάρουν είδηση) τα λιανουκόρτσα η Βάγγιου κι η Θανάσου που γκριζιαλούνταν (γκρίνιαζαν ) να πααίν΄κι αυτά στου νιάημερου(ζωοπανήγυρη) να αρματωθούν (να πάρουν ρούχα) κανα σουσόνι κι κάνα μούζικου κι μαστιχάτεις καραμέλεις...

Αη Γιώρς

Όπως κάθε χρόνο παραμονές γιορτών αγοράζουν εικόνες Αγίων..
Ο Μπαρμπα Λίας , πανέξυπνος πουλούσε εικόνες με κορνίζα που τις έφκιαχνε ο ίδιος.Πήγε σε ένα διπλανό χωριό , αλλά είχαν τελειώσει οι εικόνες του Αγίου Γεωργίου. Μία θειάκου φωνάζει : Ώ Λία χαλεύου μια εικόνα τουν Αγιώρ΄.. Της δίνει ο Μπάρμπα Λίας, τον Αη-Δημήτρη.. Νά πάρτην Γιώργινα κι άμα δεν έχ΄ς παράδεις δώσει μι δυό ουκάδεις τυρί..Λία αυτός δεν είνει η ΑΗ Γιώρς , του γρουνίζου ιγώ απ΄τ΄΄αλουγου. Αυτός έχει κόκκινου άλουγο, η Αγιώρ΄ς έχει άσπρου.. 
Α..!!! Γιώργινα δεν ξέρ΄ς τι έπαθει η Αη Γιώρ΄ς... Τί έπαθει Λία; Πού να στου μουλουγώ...Του έίχει διμένου στου παχνί, κι του βρήκει ψόφιου..Κι ύστρα πήρει άλλου.. Πήρει κόκκινου... ΄Ε.. άμα είνει έτσι, ας είνει κι κόκκινου.. Κι έτσι ο μπαρμπα Λίας πούλησει και τις εικόνες του Αγίου Δημητρίου.....

Η γελάδα στο νιάημερο

Καμάρωνε ο Γκουντής που έκανε γαμπρό δικηόρου, αλλα κι ο γαμπρός τον συλάρωσε (τον ταίριασε) καλά.Ετοιμάστηκε ο Γκουντής να πάει στο νιάημερο (ζωοπανήγυρη) να αρματώσει το κορίτσι (να το προικίσει) αλλα ο γαμπρός επέμεινε ντέ και καλά να πάρει και την αγελάδα να την πουλήσει...

Γκριζιάλα

H Γιώργαινα μ΄έφαγε απο την γκριζιάλα γιατι δεν γράφω κάτι από την περιοχή της..(Είναι βλέπετε απο σόι-Μπλέ ,Πρώτη Σερρών ) Έ νά λοιπόν..!!

Σκουθούς μαρή , φώναζει η Μαριγούδα τ΄θυγατέρα τ΄ς ..Ά ρε μάνα ντίπ κουντούρτσεις πλιά, άσιμει να κοιμπθώ λιγούτσκου..!! Σύρει μαρή φέρει ένα πιτνάρ΄ Αφού δε σκώνουνταν του κουρίτσι πήγει η Μαριγούδα..κι τί να δγεί ..!! 10 κότεις αλλά 20 αυγά.. Πλαλεί σ΄όλεις τσ΄γειτόντσεις : Μαρή..Μαρή.. Όλεις οι κότεις οι θκέσ μ΄γινουν απου δυό αυγά..ιλάτει να δγίτει..!! Μετά απο λίγες μέρες ( ήταν Μ.πέμπτη) πήγε και πάλι η Μαριγούδα να πάρει τα 20 αυγά..και τί γλέπ΄!..Τα δέκα ήταν κόκκινα..!! Απο την ντροπή η Μαριγούδα κοκκίνισε αφού τα αυγά τα είχαν βάλει οι φίλες της γιατί συνέχεια παινευόταν..!!!!

Το παράπονο της ξενητειάς

Φέτος ,πέρασα 10 μέρες στο χωριό..Εκείνο που περισσότερο με συγκίνησε, είναι που είδα ανθρώπους που είχα να τους δω 40-45 χρόνια..΄Και μιλάω για μετανάστες στην μακρινή Αυστραλία.Είδα τους Τζιλαντωναίους, Δισερη, και άλλους.. Αφιερώνω το ποίημα που μας είχε στείλει ο Θανάσης ο Τζιλαντώνης απο το ΛΥΧΝΑΡΙ -1982

Ο αυτουργός

Καλησπέρα εκλεκτή μου παρέα..!!!Δεν πρέπει να αλληλοσυστηθούμε;

Ο πατέρας μου με τον ανταρτοπόλεμο το θέρο του -48 είχε κέφια και με εγέννησε (κατά τό Αβραάμ εγέννησε Ισαακ ) η μάνα μου στις 20 Μαρτίου -49 έτεκεν τέκνον άρρεν (παιδί) την ημέρα που έπαιρναν την χουμπσουρίνα οι αντάρτες..Το -60 ξενιτεύθηκα στο Βελβεντό για..σπουδές (τρομάρα μου) .

Από το 1971 μέχρι σήμερα ανακατώνω αριθμούς και όταν μου λένε πόσο κάνει 2+2 είμαι υποχρεωμένος να ρωτάω....πόσο θέλεις να κάνει;Τώρα είμαι ο μπάρμπα Γιώργος, αν σας είμαι χρήσιμος και ευχάριστος, ευχαριστείστε την εγγονή μου Στέλλα, που με εγκλιμάτισε στα φεισμπούκια σας, πιστεύω να μην εγκλημάτησε..!!!! :