Αυτό που έπαθει η Κουσταντούλου δεν έχ΄μουλουγμό.Έγλιπει την κλιάτ΄ς που φούσκουνει κι δεν τ΄βουλούσει (χωρούσε)η τόπους . Ήταν τρανή ντρουπή αφού δεν είχει άντρα ,είχει σκουτουθεί στουν πόλιμου..Τρουιρνούσει από δώ, τρουιρνούσει απού κεί , πώς να του πεί στ΄ς γειτόν΄τσεις..Εκεί που ήταν ένα δειλνό στουν νουβρό(αυλή) μι του σκούνι(πλέξιμο) αρχίντσει να μουλουγάει..Απ΄λέτει μωρ γναίκεις ,του σιασέτ΄που μι βρήκει δεν έχ΄ μουλουγμό..!! Φόντας έσουσα του στούμπζμα κι πήγα να βάλου τα΄άχυρου στ΄ προυβάτα, (πέτρινο μαντρί)έπισα να κοιμπθώ.!! Έμ ΄μαναχιά γναίκα ,τι δα έφκιανεις,δε δα ξαποστάεις ΄ ! συμπληρώνει η Πανάιου..!! .....
Ακούω τρουπουτούσει (έκανε θόρυβο) η Ντιόντιους στ΄ν΄αμπουριά(πόρτα μαντριού). Ιγώ σαν πιθαμένη..Άστουν να ιδώ που δα πααίν΄.Πιρπατάει στα τσέγγια (νύχια των ποδιών ). Αλλα ιγώ τουν ζιάρζα κρυφά, έκανα τ΄πιθαμένη.. Η Ντιόντιους έρχιτει μέσα . κι γριντώνιτει σ΄ν΄΄ακρια.. Τίπουτα ιγώ,,,Άστουν να δούμει τι χαλεύει να φκιάσει…!!Κι ύστρα, κι ύστρα ;; Αφκιέ μι ντε να σώσου..!! Αμπντάει που λέτει αιπάν΄.. Άι κι τουν γραπώνου ,κι τουν αρχινώ.. τι δεν τουν είπα..!! Κι αυτός τι σ΄είπει μα !! Τι μ΄είπει; Άμα δε σι αρέσει μα Κουσταντούλου, να σκουθώ!! Κι σύ τι τουν είπεις μα ; Τώρα δα σκουθείς… αλλά δα σι σκώσ΄ν οι τέσσιρεις..!! Κι δεν σκώθκει …Φόντας σκώθκει ήταν γινουμένη η δλειά..!! Κι οι γειτόντσεις όλεις μαζί.. Απου ταύτου Κουσταντούλου μ΄πρήσκεις..!!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου