Ο τσιμπρός ο τσέλιγκας

Ήρθαν τ’ Αηβασιλειού ..!!Η Τσέλιους η Τσέλιγκας..άφσει τα σφαχτά στου μαντρί κι ήρθει να αλλάξ΄τ’ χρουνιά μαζί μι τ΄φαμπλιάτ’..!!Τρανός τσέλιγκας μι δυό χιλιάδεις γίδια , γιόμπζαν τ’ ανήλιου στα Καψάλια..
Οι Αράμπδεις αφού απόλκει η εκκλησιά βγήκαν όξου τραγούτσαν του παπά¨: Ιδώ σι τούτη την αυλή στου μάρμαρου στρουμένη ,ιδώ κοιμάτι η Δέσπουτας μι του χαρτί στου χέρι..

Η θειάκου Τζέπου στ΄Σαλουνίκ

Τάχα η θειά μ΄η Τζέπου αραθήμσει τ ανήψια του Γιώρ΄κι τουν Ιώτα που ήταν σ΄τ Σαλουνικ΄. Δεν ήλιγει πως χάλευει γκιζέρ΄.Δεν χάλιβει να ρθεί μι του λιουφουρείου αλλά μι του φορτηγό τ΄Καραπέτσα μόνου κι μόνου να είνι στου σουφιρκό.Αντήθκει κι πουλιτικά. Έβγαλει τα σκούνια κι έβαλε ΧΟΥΛΑ ΧΟΥΠ. Σκαρπίνια μι τακούνι κι όπως ως ήταν φυρά, ούλου τα σμάζευει απο του δρόμου....

Γράμμα από τη μάνα

Σήμερα ένας ξενιτεμένος που βρίσκεται στην Ελβετία απέχει 5 ώρες από το χωριό μας. Όταν πήγαινα στο γυμνάσιο στο Βελβεντό, ήμουν μακριά 10 ώρες χωρίς να υπολογίζω τις λάσπες του Τριγωνικού, που μας έφαγαν τόσα γουμάρια. Γι αυτό ήταν μεγάλος ο καημός της μάνας μου, που βρίσκομαι μακριά στα ξένα. Αυτό δείχνει το γράμμα της που δημοσιεύω όπως ακριβώς είναι :

"Εν ΛΙΒΑΔΕΡΟ ΤΙ 5/10/61

Γιώργου γραμμένου μ΄για σου. Σι χιριτάη η μάνας μαρνιασμένη που βρίσκισι στα ξένα. Από φόντας πήγις στην ξινετια όλα μι φένουντι μάβρα κι άραχνα. Χλιμιτράη του μπλάρι κι θαρώ φουνάζι ισένα. Ουρλιάζι η μούργκας κι μη κόβη την ψυχή. Πάσα ώρα φικιρλιούμι.

Τα κόλιαντρα κι η φούσκα...

Ήρθαν τα κόλιαντρα..!!Χαραή χαραή προτού λαλήσ’ ν οι κουκουτέοι μι του μαλιότου, παπούτσια σουσόνια σκούνια μέχρι του γόνα, μια σιαλβάρα απού σκτί , απού μια φρούστα τσ΄μάνας μ΄’, φουνάζου κι τουν ξάδιλφο τουν Κώτσιου κι αρχινούμι να παίρνουμι παρανταριά όλα τα σπίτια..Του τραγούδ’ αρχινούσαμι ..καλημερά σας άρχουντις..αν είνι ο ορισμός σας, κανα δυό λέξεις ακόμα.. κι τ’χρόν΄΄

Στον τρουβά, τα βόδια βουλούν (χωρούν)

Ήταν Παχνιστής..Η μπαρμπα Φώτ΄ς στουν Αγιώρ΄ στα σφαχτά κι η μπαρμπα Γιώρ΄ς σμάζιβει ξύλα απ΄τ΄ανήλιου στου Βούτσια για να ξιχειμουνιάσ΄ν.

Ήχαν κι ένα βριζουχώραφου ικεί στ΄βαθειά τ΄ Κόκα καμιά δικαριά ταγάρια , ήταν φέτου κι ντραγασιά.

Ου Θιός τουν έστειλι!

Η Πανάιου τράνιψει. Απουλύθκει απ΄του σκουλιό, κι η φρουντίδατ΄ς είνει να σμάσ΄τάρματα.(προίκα) .Σκούνια να δώσ΄στου κέρασμα φόντας θα ρθεί του τυχιρό, να γιουμόσ΄του σιντούκ΄μι πλατανίεις κι βιλέντζεις, σαίσματα, καλημέρεις μι αντίς λουίς λουγάδια.

Ο Γκουντής στη στρούγκα

Ήταν τα Γιωργιού που οι σμιγαταραίοι ενώνουν τα γαλάρια τους και κάνουν γαλομέτρο. Όλοι με τις φαμπλιές (φαμίλιες) και τα κούτσκα (μικρά παιδιά) βρέθηκαν χαραή-χαραή, στα Καψάλια, στο ίσιωμα, στη στρούγγα.

Φέτος ήταν στη παρέα κι ο κυρ Σίμος έμπορος γάλακτος με την κυρά Λέλα τή (Σίμαινα) για να δούν το άρμεγμα... Αφού άπλωσαν τις πλατανίες (υφαντά στρωσίδια ) ξεφόρτωσαν τα κατούνια (τσιαπράγγαλα ) έκατσαν χαυδωτά (οκλαδόν ) κι έλεγαν σιακάδια (καλαμπούρια ). Οι άντρες σν΄ αμπουριά (έξοδος της στρούγγας) με τα καρδάρια, η Γκουντής, η Μήτρος κι η Παναέτς άρμεγαν κι η Γιαννούλτ΄ς λαλούσι..

Δεν ήταν παγκάκια, ήταν αχυρώνας!

H μπαρμπα-Νάτσιους αφού έχασι τ΄ μπάμπου, δεν χρόντσει ακόμα κι τουν έπιασι συλλουή. Η νύφ΄ ούλου τουν μπούχνιζει , έβαζει μουζαβιρλίκια , χάλευει να τουν ξικάν΄ .Φόντας έρχουνταν η Γιώρς απ΄σιαπέρα, καλή ξιδιαλιγμέν΄.
-Πίνασεις πατέρα ; Δίψασεις πατέρα ,αντύσ ΄πατέρα , έσταζει μέλι,να τ΄νακούς΄η Γιώρ΄ς.

Μαθήματα άνευ διδασκάλου

Μια ομάδα αντιπροσώπων επιστρέφοντας από την Κοζάνη που είχαν πάει στο Καρναβάλι πέρασαν κι απ΄το Λιβαδερό . Αφού έφαγαν τα κοντοσούβλια στου μπαρμπα-Θανάση τον Τσαράβα, πήγαν για καφέ στου Μπαρμπα Βαγγέλη. Όλο κέφια, άρχισαν τα πειράγματα.. Σε μια γωνιά καθόταν ο μπαρμπα-Λίας. Λέει, μια κοπέλα της παρέας που πουλούσε βιβλία : Περιμένετε να σπάσουμε πλάκα μ΄αυτόν τον θείο… Γείά σου θείο… Γειά σου κουρίτσι μ΄ Τι χαλεύτει κατ ΄ιδώ ;

Θείο, είμαστε από Θεσσαλονίκη και εγώ πουλάω βιβλία...