Το παράπονο της ξενητειάς

Φέτος ,πέρασα 10 μέρες στο χωριό..Εκείνο που περισσότερο με συγκίνησε, είναι που είδα ανθρώπους που είχα να τους δω 40-45 χρόνια..΄Και μιλάω για μετανάστες στην μακρινή Αυστραλία.Είδα τους Τζιλαντωναίους, Δισερη, και άλλους.. Αφιερώνω το ποίημα που μας είχε στείλει ο Θανάσης ο Τζιλαντώνης απο το ΛΥΧΝΑΡΙ -1982







ΤΟ ΠΑΡΑΠΟΝΟ ΤΗΣ ΞΕΝΗΤΕΙΑΣ

Εσύ Ελλαδα μου καλή/ολόγλυκια πατρίδα
που είσαι στον κόσμο ξακουστή/κι είσαι στη γή η μία
πόχεις το γαλανό ουρανό/την όμορφη ιστορία
που σε θαυμάζουν οι λαοί / για την παληκαριά σου
πες μου γιατί μας άφησες/ να πάμε μακριά σου
***************
Πες μου γιατί μας πέταξες /στα μακρινά τα ξένα
δεν είχαμε μάνα κι αδελφές/δεν είχαμε κανένα;
******************
Φύγαμε απ΄τα σπίτια μας/τα πιό καλά παιδιά σου
όλοι οι νέοι οι γεροί /όλη η λεβεντιά σου
*******************
Κι έμεινε έρημη η γή /στέρεωαν τα νερά σου
έρημα τα χωράφια σου /έρημα τα χωριά σου
*****************
Μήπως δεν σ΄αγαπούσαμε/μήπως δε σε πονούμε ;
Η φτώχεια μας ανάγκασε /για να ξενητευτούμε..
*****************
Άλλοι πήγαν στο Βέλγιο/άλλοι στη Γερμανία
Αμερική και Καναδά /κι εμείς οι λίγοι οι τυχεροί
εδώ στην Αυστραλία..
**********************
Μα όλα ας τα ξεχάσουμε / κι ας προσευχηθούμε
στην όμορφη πατρίδα μας /μια μέρα να βρεθούμε..
*************
Όλοι μαζί να ζήσουμε/ όλοι μας ενωμένοι
κι η όμορφη Ελλάδα μας / να μένει δοξασμένη
****************