Κου κου βάι α

Αφού αρραβουνιάσκαν η Μήτρους κι η Βάγγιου, φόντας έρχουνταν η θέρους πάηνει η Βάγγιου κι ξιαγκόσιβει του Μήτρου που ήταν μαζί μι τα΄φαμπλιά. Η τρανός, η τρανή , η λαλάς η Νάτσιους κι καμμιά πεντε – έξ κούτσκα..  Η Μήτρους παρέκεια είχει κι τα σφαχτά, που τα βουσκούσει αλάτουρα μι του Τζέλα..  Η Μήτρους μη του Τζέλα ανταμώνουνταν ικει στ΄μαντρινιά, φόντας σταλνούσαν τα σφαχτά κι έλιγαν σιακάδια..  Η Μήτρους μαρτυρούσει τι έφκιανει μι τ΄ Βάγγιου κι τί σκαρφίζουνταν για να τα΄ξιμοναχιάσει κι να ντιτιόσει… Τι φκιάντς ρα διάουλη κι τα΄ξιμουναχιάιζ; Ρουτάει η Τζέλας..  Ιά, φόντας μουργκίζει, παένου ικεία κάτ΄απ΄τα τσιπότια κι κάνου τ΄κουκουβάια..